FORUM PORTALU ALKOHOLIZM.AKCJASOS.PL

jobael

Cytat:
Wypełniłem papiery i ankiety, jutro mam psychologa, w piątek pierwszą grupę.
A teraz jedną myśl w głowie - za niedługo będzie po wszystkim, będę zdrowy.

Powyższy cytat , to wypowiedź jednego z userów , który ma nadzieję , że po odbyciu terapii
będzie zdrowy .
:-D

Jak myślicie , czy alkoholik po terapii jest całkowicie wyleczony z alkoholizmu ?
:-D

pingpong

hehe, jobael... nie wyczułaś ironii??

napisałem, co mi choróbsko podpowiedziało w w chwili mini - euforii, a nie to, co WIEM. Wiem i uczę się. Ale może do dyskusji dobra zaczepka, czemu nie? Jeżeli już w temacie jesteśmy, to w internecie gdzieś kiedyś szukając materiałów na temat choroby znalazłem informację statystyczną, że jakieś 5% alkoholików wraca (potrafi wrócić) do picia tzw. normalnego. Ale pod tym się nie podpisuję, tylko cytuję... bo znowu mnie do tablicy wywołasz :->

jobael

pingpong

mówię, co wyczytałem. Przecież to nie cytat z mojej pracy doktorskiej

jobael

Jak myślicie , czy alkoholik po terapii jest całkowicie wyleczony z alkoholizmu ?
:-D

K.R

Myslę, że żadna terapia nie wyleczy, na alkoholizm jest sie po prpstu chorym przez całe życie.
Nie wierzę w statystykę.
Kiedy idę z psem na spacer, to statystycznie mamy po 3 nogi......
Nie wierzę w "picie kontrolowane" Człowieka chorego na alkoholizm.
Jeden kieliszek to początek nowej lawiny.

dromax

Co to znaczy wyleczony?
:->

ja rozumiem, że po terapii trzeba kontynuować pracę nad sobą i utrzymać abstynencję.
Warto więc korzystać po terapii z AA.
Jest jakis nikły odsetek tych, którzy po kilku latach pracy nad sobą wracają do picia - ale już typu towarzyskiego - nie ma symptomow uzależnienia.
Ale ja za bardzo w to nie wierzę.
:571:

Być może po prostu "idą w zaparte" i chcą całemu światu udowodnić, że już nie są uzależnieni.
Tak się składa, że ja znam takiego kolesia. Była terapia, AA i co tam jeszcze. Po 5 latach pije w sposób kontrolowany. zachowuje się jak osoba nieuzależniona.
Mnie to dziwi i zaskakuje - ale tak jest.
Nie wiem jak to wytlumaczyć.
:arrow:

Niektóre sekty pseudochrześcijańskie obiecują, że jak do nich alkoholik dołączy to oni wyłożą ręce, omodlą i zostanie uleczony z alkoholizmu i będzie pił normalnie - towarzysko.
Mój znajomy zlapał się na ten haczyk.
Poszedl do takiej sekty i cała rodzinę tam wprowadził.
To coś w rodzaju jehowopodobnych opcji.

ela_102

Mnie z kolei "rozważanie" tego odwiecznego dylematu nudzi tak samo jak Dromaksa "picorysy" ;-)

Przedstawię jednak swój punkt...

ale wielu z nich wraca do zdrowia jeśli tylko zdobędą się na uczciwość wobec siebie
Często podkreślam, że nie pijąc alkoholu byłam osobą chorą emocjonalnie. Odbił się na mnie alkoholizm bliskich. Potem z własnych braków i niedociągnięć stałam się osobą uzależnioną i wtedy już stałam się chora do dobre, nie tylko emocjonalnie. O stanie choroby świadczyły pewne objawy, które gdy ustąpiły spowodowały we mnie potrzebę zmian. Innymi słowy - dążenie do zdrowia.
Obecnie jestem z całą pewnością osobą zdrowszą niż byłam w wieku 5, 10, 15, 20 a nawet 30 lat. Wiele razy to pisałam...
Dla mnie powrót do picia byłby powrotem do stanu choroby (objawy alkoholizmu czynnego) Uzależnienie już mną nie powoduje, a dodatkowo "zaszczepiło" we mnie czujność na inne nałogi w które przecież też mogłabym popaść, gdyby nie wiedza o pierwszym i drugim.

Nie piję...
Nie palę...
jest bardzo ok, a NIGDY przedtem tak nie było.

Suchy

Po terapii alkoholik dopiero zaczyna sobie zdawać sprawę w jakim stopniu jest chory.....i chory pozostanie jeśli da sobie nakłaść do głowy , ze jest chory na chorobę nieuleczalna , którą mozna tylko zaleczyć a jest ona śmiertelna .
Niektórym jest z tym wygodnie w myśl zasady patrzcie mam chorobę śmiertelna a jak sobie radzę .
Skutki uzależnienia są uleczalne i mozna żyć jak normalny człowiek nie zastanawiajac się , ze jest się chorym . Żyć znaczy bez alkoholu, jeśli jednak dla Ciebie i Ciebie jest to karą , to znaczy , ze jesteś dalej chory i chorym pozostaniesz do końca życia i będziesz jeden z drugim żył jedynie aby tę chorobe zaleczać

długonosy

tom72

gradius

K.R

Suchy

ela_102

To po co się leczyć? żeby NIGDY nie być zdrowym?
Ja podjęłam lecznie po to by stać się zdrową emocjonalnie, fizycznie i duchowo KOBIETĄ. Byłabym nadal chora i to coraz bardziej gdybym nie podjęła tych kroków. W zasadzie każda choroba poprzez pewne ograniczenia MOŻE czynić życie treściwszym.

Poza tym spotykam się u laików w temacie z takim oto odbiorem nieuleczlaności alkoholizmu - ALKOHOLIK NIGDY SIĘ NIE WYLECZY, ZAWSZE BĘDZIE WRACAĆ DO PICIA - taki przekaz, każdego mającego w rodzinie chorego może załamać. Po co coś robić, skoro nie warto?

Znam ludzi nie pijących 5, 10, 20 a nawet 43 lata, którzy uważają się za zdrowych dzięki AA, bez względu na to co sądzą o tym inni :mrgreen:

Osobiście taki przekaz był dla mnie na początku bardzo BUDUJĄCY.
Co innego facet, który nie pije 12 lat, jest terapeutą i mówi, że wcale nie jest pewny, że jak wyjdzie z sali mityngowej to się nie napije :570:

taki brak zaufania do własnych decyzji może tylko "przerażać".
Ale czy to alkoholizm powoduje?
Czy być może coś innego?

Dobrze, że trafiałam częściej na zdrowych , pewnych siebie ludzików.

K.R

Hmmmm cholera, tak na to nigdy nie patrzyłam, byc może krótko trzeżwieję, może trzy lata to za mało, żeby wszystko zrozumieć.
W sumie Człowiek uczy sie przez całe życie.
Od dzisiaj więc zaczynam pracować nad tym, żeby abstynencja nie była stylem mojego życia.
Chociaz w sumie to nie jest, ja się nad tym wszystkim nie zastanawiam w każdej chwili mojego istnienia, tak tylko sobie pomyślałam, że boję się zacząć patrzeć na siebie jak na zdrową osobę, boję się, że poczuję sie zbyt pewnie, że być może kieeeeedyś pomyślę o piciu kontrolowanym.
Takie myślenie o sobie jak o chorej dodaje mi pokory, nie pozwala nawet pomyśleć o tym, ze kiedykolwiek będę zdrowo mogła napić się alko.
To miałam na myśli.

jerry

pingpong

ja chętnie poznałbym wasze zdanie na taki oto temat: gdzie jest ten alkoholizm. czy to w lędźwiach siedzi, w umyśle? Może w charakterze? Co to znaczy, że ktoś ma predyspozycje? Od zawsze je miał? Rodzi się z tym? Nasiąka za młodu? Geny? Czy ta choroba to fizyczne, namacalne zmiany w mózgu, układzie nerwowym? Przecież znając "to miejsce" można leczyć "to miejsce" i wtedy tym bardziej skutecznie. Jeżeli to jest kwestia psyche, kwestia sposobu postrzegania świata i własnego w nim miejsca, to jeżeli ten wewnętrzny wzrok zostanie uleczony (wyprostowany, naprostowany czy jak tam) to i problem zastępowania rzeczywistości przez alkohol także powinien lec w gruzach. Dlaczego więc tak się nie dzieje?

długonosy

Suchy