FORUM PORTALU ALKOHOLIZM.AKCJASOS.PL

romcio

Program Ograniczania picia opracowany został w 2016 roku przez Zespół Doradców Dyrektora PARPA do spraw lecznictwa odwykowego w oparciu o wysokie standardy i najnowszą wiedzą medyczną dotyczącą uzależnień, zgodnie z zaleceniami Europejskiej Deklaracji w Sprawie Alkoholu.

http://www.parpa.pl/index...aniczania-picia

Program Ograniczania picia (picie kontrolowane) jest nową, innowacyjną, ofertą na naszym rynku dla osób, które nie mają gotowości uczestniczenia w programach ukierunkowanych na abstynencję.

W Polsce, inaczej niż w USA i w większości krajów Europy zachodniej, nie było dotychczas oferty pomocy dla osób uzależnionych, gotowych pracować nad ograniczeniem picia. Realizowane za granicą programy pomocy tej grupie pacjentów opierają się na zasadach i metodach, jakie stosuje się wobec pacjentów pijących alkohol szkodliwie. Celem leczenia jest poprawa funkcjonowania pacjenta i redukcja szkód wynikających ze spożywania alkoholu. Doświadczenia specjalistów pracujących nad ograniczaniem picia osób uzależnionych dowodzą, że część pacjentów po pewnym czasie sama wybiera abstynencję. Ich leczenie jest wówczas znacznie bardziej efektywne niż w sytuacji, gdy uczestniczą w leczeniu, którego cel został im narzucony.

Modelem najbardziej powszechnym w naszym Kraju, jest traktowanie uzależnienia od alkoholu jako choroby przewlekłej i nieuleczalnej. Zakłada on, że osoby uzależnione, w wyniku deficytów w mózgu, nie są w stanie kontrolować swojego picia a szczególnie momentu jego zakończenia. W związku z tym najbardziej wskazane jest przyjęcie w terapii strategii pełnej abstynencji.

Idea Programów Ograniczania Picia jest związana z bardziej współczesnym myśleniem o uzależnieniu od alkoholu, w którego centrum nie znajdują się tylko osoby pijące najbardziej destrukcyjnie a sama choroba nie jest traktowana jako przewlekła i nieuleczalna.

Obecnie zmienia się koncepcja uzależnienia jako choroby nieuleczalnej i przewlekłej. W badaniach coraz liczniej odnotowuje się, że osoby pijące w sposób nałogowy potrafią ograniczyć swoje picie i mimo wcześniejszego używania alkoholu, które wskazywałoby na uzależnienie, potrafią powrócić do modelu picia charakterystycznego dla okresu sprzed uzależnienia.

Oznaczać to może, że w przypadku uzależnienia nie mamy do czynienia z nieuleczalną chorobą. Wcześniejsze tezy, że osoba uzależniona nie jest w stanie już nigdy pić w sposób kontrolowany, okazują się niezgodne z obecnymi danymi.

Możliwa jest zmiana modelu picia destrukcyjnego na umiarkowane, jeżeli bodźce wzmacniające nałogowy sposób picia lub skojarzone pozytywnie z alkoholem zostaną wyeliminowane.

źródło: PARPA

http://alkoholizm.akcjaso...nia-picia-2.doc

http://alkoholizm.akcjaso...o-POP-25_05.doc

http://alkoholizm.akcjaso...28_03.doc"

deratyzator

K A T A S T R O F A
Nie znalazłem takich zaleceń w Europejskiej Deklaracji w Sprawie Alkoholu mówiącym o możliwości picia kontrolowanego u alkoholika.
,,Na podstawie wyżej przytoczonych wyników badań można wysunąć wniosek o dużej skuteczności metody picia kontrolowanego jako celu terapeutycznego u jednostek będących w grupie ryzyka uzależnienia od alkoholu (ale nie uzależnionych)"
http://cejsh.icm.edu.pl/c...-4575-aaaa-3c66
Ciekawy artykuł
To nie jest oferta dla osób uzależnionych. Szkoda, że PARPA takie bzdury pisze a nasze państwo to finansuje.
Choroba alkoholowa jest uleczalna, jedyny warunek to zachowanie abstynencji.
Starałbym się jednak nie promować takich metod. :shock:

Ale to moje :-D

zdanie

1andy1

Link nie działa :-P

romcio

Toc doznałem szoku Deratyzator, ale zebrało mi się się od cytuje:

Anna Bakula Ubawem nie jest rozpowszechnianie nieaktualnych od lat informacji o uzależnieniu, stygmatyzowanie osób uzależnionych i ich rodzin co nieustannie robicie na tym portalu szkodząc zarówno naszym pacjentom jak i terapeutom.Straszycie uzależnieniem pisząc ,że to choroba chroniczna,gdy tymczasem wyniki badań mówią co innego.A odnośnie Programów Ograniczania picia są one w zaleceniach PARPA, od lat robione są też na świecie więc nie ma co się smiać.Czytać trzeba.

romcio

Dla mnie to poważny zarzut, to jest Państwowa Agencja a mnie nie stać na adwokatów. Wiec dopuściłem publikacje tego jako jedną z opcji wyjścia z nałogu zalecanych przez PARPA

romcio

Zalecenia opracowane zostały w zespole doradców ds. lecznictwa Dyrektora Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w składzie: Anna Bakuła, dr hab. Barbara Bętkowska-Korpała, Jadwiga Fudała, dr. Tomasz Głowik, Jacek Kasprzak, dr Justyna Klingeman, Paweł Kołakowski, Dorota Reguła, Jolanta Ryniak, prof. Marcin Wojnar, Stanisław Wolny, dr Bohdan Woronowicz.

romcio

PROF. MARCIN WOJNAR
Lekarz psychiatra, Kierownik Katedry i Kliniki Psychiatrycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Inicjator, założyciel i prezes elekt Polskiego Towarzystwa Badań nad Uzależnieniami. Wice-Prezydent European Society for Biomedical Research on Alcoholism (ESBRA). Członek: Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, International Society for Biomedical Research on Alcoholism (ISBRA), Research Society for Alcoholism (RSA), International Society of Addiction Medicine (ISAM) oraz World Psychiatric Association (WPA). Członek-założyciel European Society on Treatment of Alcohol Dependence (ESTAD). Członek Rady Naukowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Redaktor ds. badań biomedycznych pisma „Alkoholizm i Narkomania”. Członek Rady Naukowej pism: „Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii”, „Wiadomości Psychiatryczne” i „Neuroscience Facts”.

romcio

Dr hab. Barbara Bętkowska-Korpała
Specjalista psychologii klinicznej, psychoterapeuta, trener Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Ecole Europeenne de Psychotherapie Socio- et Somato-Analytique, terapeuta Polskiego Towarzystwa Terapii Motywującej, dydaktyk.

Kieruje Zakładem Psychologii Lekarskiej Katedry Psychiatrii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Ponadto, jest związana zawodowo ze Szpitalem Uniwersyteckim w Krakowie i placówkami leczenia uzależnień.

Realizuje projekty naukowo-badawcze oraz prowadzi zajęcia dydaktyczne dla studentów medycyny i lekarzy, psychologów, psychoterapeutów. Jest autorką i współautorką: artykułów naukowych, monografii, rozdziałów w książkach z zakresu diagnozy i leczenia osób chorych, a także programów szkoleniowych m.in. „Terapia Par w uzależnieniu – wspomaganie procesu zdrowienia”. Jest kierownikiem studiów Medycznego Centrum Kształcenia Podyplomowego UJ pt. „Psychoonkologia w praktyce klinicznej”.

Pracuje w Zespole ds. Specjalizacji z Psychologii Klinicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, Zespole Doradców ds. lecznictwa Dyrektora Państwowej Agencji Rozwiązywania problemów Alkoholowych oraz Rady Akredytacji PARPA, a także Zespołach Zadaniowych ds. opracowywania Wieloletnich Programów Wojewódzkich.

Posiada ponad 20-letnie doświadczenie zawodowe w pracy diagnostyczno-terapeutycznej z dorosłymi osobami chorymi somatycznie, osobami uzależnionymi i członkami ich rodzin a także osobami w kryzysach psychicznych. Prowadzi szkolenia oraz warsztaty głównie z zakresu psychologii klinicznej, w tym uzależnień oraz zajęcia coachingowe dla profesjonalistów m.in. dla lekarzy doskonalących swoje umiejętności porozumiewania się z pacjentem i jego rodziną.

1andy1

Profesór doktór wiktór z krakowa specjalista...

cleo

Myślę, że możliwość nauczenia się picia kontrolowanego to jak nadanie człowiekowi mocy decyzyjnej i wyłączenie woli Boga jako jedynej słusznej. Nic dziwnego, że nie jest to w smak osobom, które jako jedyną słuszną metodę wyjścia z nałogu podają metodę 12 kroków, która na przykład do mnie kompletnie nie przemawia i nie musi.

Wychodzę z założenia, że trzeźwy alkoholik jest osobą myślącą i posiadającą wolną wolę, a przede wszystkim własny rozum. Poza tym alkoholik to też osoba, która pije mało ale regularnie. Nie wszczyna awantur, potrafi przestać pić na jakiś czas - dlaczego taka osoba ma się nie nauczyć picia kontrolowanego?

Wiele organizacji zagranicznych ma inne podejście do problemu alkoholizmu i rzeczywiście są one bardziej "optymistyczne" niż te proponowane przez AA. Nie stygmatyzują alkoholika na całe życie i dają nadzieję na odzyskanie kontroli nad własnym życiem, nie mieszając w to religii. Ciekawe tylko czy są prowadzone badania, które wykazują np. procent alkoholików, którzy nauczyli się pić w sposób kontrolowany i bezpieczny i na ile takie podejście jest bardziej lub mniej skuteczne od innych :-)

deratyzator

Bohdan Woronowicz, 22 maja
,,Przez prawie 30 lat pracy z alkoholikami nie spotkałem jeszcze osoby prawidłowo zdiagnozowanej, która powróciłaby do picia kontrolowanego. Może nie miałem szczęścia?"
http://www.parpa.pl/download/SP/abstynencja11.pdf
Coś się nagle zmieniło u doktora?
Jak mawia dr Habrat, ,,gdyby jako kryterium poprawy uznać średnią długość abstynencji w ciągu roku po zastosowaniu, to najskuteczniejszy byłby esperal." :lol:

Jerzy Mellibruda, 27 maja napisał
,,sądzę, że postulat koncentrowania się przede wszystkim na abstynencji jest zrozumiały i pożyteczny w pierwszym okresie pracy nad trzeźwieniem. Później coraz ważniejsza staje się moż- liwość otrzymania przez pacjenta bardziej zaawanso- wanej pomocy w osiąganiu lepszego stanu zdrowia psychicznego, rozwiązywaniu problemów osobistych i rozwoju. Jeżeli nie ma takiej okazji, wtedy musi się kurczowo trzymać tylko tego jednego drogowskazu, który przynajmniej oferuje mu minimum bezpieczeństwa wobec podstawowego zagrożenia. Eksperymentowanie z kontrolowanym piciem jest zbyt dużym ryzykiem."
http://www.parpa.pl/download/SP/abstynencja11.pdf ten sam artykuł.
Niech Pani Anna Bakuła nie straszy bo uważam, że to własnie Ona robi ogromną krzywdę alkoholikom i ich rodzinom :shock:

deratyzator

,Włodzimierz Aleksandrowski, 6 maja 2002 Terapeuta
,,Niestety są ludzie, którzy na podstawie tego, że cza- sem nic złego się nie dzieje, usiłują prowadzić kursy przebiegania przez ulicę przy czerwonym świetle. Straciłem kiedyś niepotrzebnie ponad pół roku na poszukiwanie metod powrotu do „kontrolowanego” picia, na szczęście nie próbując przebiegać przy czerwonym świetle. Dzisiaj jestem bardzo wdzięczny swoim terapeutom za wpojenie mi zasady, że takiego powrotu nie ma. Straciłem bowiem tylko pół roku na dreptanie w miejscu, ale żyję." http://www.parpa.pl/download/SP/abstynencja11.pdf Dalej ze strony PARPA
Włodzimierz Aleksandrowski
,,Ale nie mamy prawa łudzić go niesprawdzonymi w praktyce teoriami o możliwości powrotu do picia kontrolowanego.
Całkowicie się nie zgadzam, że mogą istnieć jakiekolwiek kryteria, uzasadniające podjęcie ryzyka powrotu do sporadycznego i umiarkowanego picia przez osoby uzależnione. Słusznie zresztą podkreśliłeś słowo „ryzyko”. Osobiście znałem kilka osób, które znacznie przekroczyły przedstawione przez Ciebie kryteria, jednak podjęcie tego „ryzyka” skończyło się dla nich śmiercią." Z tej samej strony PARPA

deratyzator

romcio

poprosiłem Pania o te badania a oto odpowiedz:
Nie będę robić wam wykładów, Fb to nie miejsce na to, uaktywnijcie się sami,wystukajcie w google temat i wyskoczy wam wszystko co potrzeba.A w zaleceniach PARPA jest też literatura.Szukajcie nazwiska hasła Harald Klingemann, Justyna Klingemann, Joachim Korkel,Sobel& Sobel.

Bardzo mnie to tąpnęło, to stwierdzenie ze ja strasze i krzywdzę ludzi przekazując stare teorie
wręcz nie mogę sie pozbierać do dziś, ale spoko pic kontrolowanie nie mam zamiaru.

A Włodek Aleksandrowicz to mój kolega, mądry Facet

Wczoraj doznałem szoku, jak dla zdobycia unijnej kasy na na innowacyjny projekt, bo to innowacja picie kontrolowane, można nagle zmienić poglady, niby takie autorytety. ale AA dobrze mówi, żeby sobie nie robić autorytetów

romcio

Dobrze, że jesteście, dobrze że jesteś deratyzator, bo już myślałem, ze to ja zmysły postradałem

deratyzator

romcio

w którymś z poprzednich postów napisałem co myślałem o grupie AA, przypomnę myślałem że nauczę sie tam kontrolowanego picia i będzie flacha na stole. Znaczy ze trafiając na terapie, pewnie wybrałbym te kontrolowane picie, no i chlałbym do dzisiaj, pewnie nie spotkałbym Ciebie itd

Zastanawia mnie np co zrobić z tymi lżejszymi alkoholikami w kwestii forum, bo przecież mają prawo tu być, czy przygotować im zakąskę, szwedzki stół?

Ciekawe

romcio

fragment:
Pod koniec lat 90. – przede wszystkim w związku ze stworzonym przez Körkela
programem AkT – wybucha ponownie burzliwa debata, odbijająca się echem również
w prasie, na przykład w Der Spiegel w 2000 roku czy w Psychologie Heute.
Pięć największych organizacji samopomocowych reaguje gwałtownym, kategorycznym
odrzuceniem: „Opartą na doświadczeniach i tym samym udowodnioną konieczność
utrzymywania całkowitej abstynencji przez alkoholików należy stale głosić i
bardzo wyraźnie podkreślać. Niżej podpisani sprzeciwiają się jednomyślnie i zdecydowanie
jakiemukolwiek podważaniu tej konieczności w odniesieniu do pacjentów
uzależnionych od alkoholu. Pacjentom tym – mimo odmiennych opinii niektórych
naukowców – nie pozostaje nic innego, jak po przyznaniu się do uzależnienia, zdecydować
się na całkowitą abstynencję od środka uzależniającego” (68: 3).
Opór wobec picia kontrolowanego zostaje zorganizowany również przez „Private
Aktion gegen Alkoholismus” (Prywatna Akcja przeciwko Alkoholizmowi), która
występuje z kampanią pod hasłem „Picie kontrolowane … jak długo?” i naświetla
sytuację przede wszystkim z perspektywy samych chorych (52: 45–46). W Niemczech
naukowe polemiki na ten temat częściowo znajdują – kontrowersyjne zresztą
– odbicie w numerze specjalnym czasopisma Sucht 2001 (47/4, np. w „Petry przeciwko
Springer & Körkel”) (69, 70, 71).

całość: https://www.researchgate....rii_i_Niemczech

romcio

Z powyższego wynika, że ten program proponowano wdrożyć w Szwajcarii i Niemczech, ale warto zauważyć, że tam były prowadzone szerokie konsultacje ze środowiskami abstynenckimi i terapeutycznymi, o czym zapomniano w Polsce.
Wynika z tego, że PARPA ten program narzuciła, a nie zaleciła, wszystko było robione po cichu, jak nie wiadomo dlaczego, to wiadomo o co chodzi

jobael

Miałam się nie odzywać, ale im więcej czytam przytoczonych przez WAS
materiałów i Waszego zdziwienia na temat wprowadzania innowacyjnej metody leczenia alkoholizmu, to nie wiem czy się już śmiać, czy też płakać powinnam.
A, że to forum traktowałam bardzo poważnie, to mam moralny obowiązek wtrącić tu swoje
trzy grosze.

Moi drodzy,
metoda ta zwana nauką picia kontolowanego jest na wokandzie od wielu lat i jest też od dłuższego czasu stosowana w Polsce.
PARPA po prostu teraz zajmuje jednoznaczne stanowisko w tej sprawie, w przytoczonym
przez Ciebie Romku pierwszym poście w tym wątku.
W przytoczonej treści cytatu PARPA wyraźnie wskazuje, iż
cytat:
"Modelem najbardziej powszechnym w naszym Kraju, jest traktowanie uzależnienia od alkoholu jako choroby przewlekłej i nieuleczalnej. Zakłada on, że osoby uzależnione, w wyniku deficytów w mózgu, nie są w stanie kontrolować swojego picia a szczególnie momentu jego zakończenia. W związku z tym najbardziej wskazane jest przyjęcie w terapii strategii pełnej abstynencji." oraz
cytat:
"Obecnie zmienia się koncepcja uzależnienia jako choroby nieuleczalnej
i przewlekłej. W badaniach coraz liczniej odnotowuje się, że osoby pijące
w sposób nałogowy potrafią ograniczyć swoje picie i mimo wcześniejszego używania alkoholu, które wskazywałoby na uzależnienie, potrafią powrócić do modelu picia charakterystycznego dla okresu sprzed uzależnienia."

"K A T A S T R O F A " - napisał "deratyzator" i na końcu swojej wypowiedzi dodał
cytat:
"To nie jest oferta dla osób uzależnionych. Szkoda, że PARPA takie bzdury pisze a nasze państwo to finansuje.
Choroba alkoholowa jest uleczalna, jedyny warunek to zachowanie abstynencji.
Starałbym się jednak nie promować takich metod."

A szkoda, bo moim /jobael/ zdaniem warto promować takie metody chociażby w tym celu,
by delikwenta nie odstraszyć, a zachęcić, by udał się do fachowców na zdiagnozowanie,
a nuż okaże się, że pije ryzykownie, ale uzależnionym jeszcze nie jest i zatrzyma tę
karuzelę w bezpiecznym miejscu.
Sama wielu osobom szukającym tu pomocy zalecałam by to uczynili
i pisałam o tz dwukroku ... ryzykownego picia - uzależnienia.

Dalej /w kolejnym poście/ "deratyzator" przytacza wypowiedź dr Woronowicza z 22 maja......
ale ta wypowiedź jest z 2002 roku i myślę, że przez 16 lat dr Woronowicz zweryfikował swoje poglądy i już miał to szczęście spotkać takiego, a może niejednego alkoholika, który powrócił do picia kontrolowanego.
W kolejnym przywołuje wypowiedź także z 2002 roku terapeuty
Włodzimierza Aleksandrowskiego, a Ty Romanie napisałeś:
"A Włodek Aleksandrowicz to mój kolega, mądry Facet ."
Czy aby chodzi o tego samego faceta?

Romanie, Twoja wypowiedź... cytuję:
"w którymś z poprzednich postów napisałem co myślałem o grupie AA, przypomnę myślałem że nauczę sie tam kontrolowanego picia i będzie flacha na stole. Znaczy ze trafiając na terapie, pewnie wybrałbym te kontrolowane picie, no i chlałbym do dzisiaj, pewnie nie spotkałbym
Ciebie itd"
Ja /jobael/ myślę, że w latach gdy Ty kierowałeś swoje pierwsze kroki do AA, to inne, niż tamte metody nie śniły się naukowcom w ich najśmielszych snach, a 'deratyzatora' spotkałbyś być może na licznych w Lubinie festynach, lub przy deratyzacji, gdybyś miał nieproszonych
w domu i dość uciążliwych gości, oprócz Myszki, bo te zwierzątka to On kocha.
A jednak koledzy.............
Mnie /18 lat wstecz/ prywatny lekarz po dwóch wizytach w domu powiedział, że mnie nie radzi iść do AA, bo tam to dopiero się rozpiję.
Jednak zaryzykowałam i powiem, że była to na tamten czas, najlepsza moja decyzja,
i że nadal jestem zwolenniczką całkowitej abstynencji, bo to pewność, że nic mnie nie zwiedzie.
No, ale to ja..... inni byc może zechcą poeksperymentować i życzę im powodzenia.

Poniżej podam kilka linków do różnych źródeł z nie tak odległych lat
by można było zweryfikować swoje poglądy i nie oburzać się tak mocno na to, że PARPA też idzie z postępem, bo jak inaczej, gdy prywatnie już się dzieje od dłuższego czasu.

I tak:
2018 r. Program Ograniczania Picia http://psychoterapia.fajfer.com/?page_id=47
brak daty http://zmiana-psychoterap...e-kontrolowane/
2015 r. http://zmiana-psychoterap...e-kontrolowane/
2014 r. http://uzaleznienie.com.p...mCommentsAnchor
z roku 2013 http://www.h-ph.pl/pdf/hyg-2014/hyg-2014-2-225.pdf

I wiele innych.... wystarczy jedynie pogrzebać w Google

Miłej lektury
jobael

Ps.
1andy1 /Andrzeju B./ lubię Twoją poezję, ale na forum nie wszyscy się na niej poznają....
Ś/p JaInka pomimo swojej wielkiej inteligencji - nie rozumiała jej tutaj.
Przyznam, że ja też nie...... wtedy i teraz nie.

Smutek mnie ogarnia gdy widzę śpiące forum i przypominam sobie słowa pewnej piosenki
"sam ze sobą na sam, najlepiej się mam......"