FORUM PORTALU ALKOHOLIZM.AKCJASOS.PL

romcio

Kiedy mała wystraszona dziewczynka, została zapytana czy dziadek ją skrzywdził kiedy jej dotykał, odpowiedziała: „Tylko w moim sercu”

Wiele z tych dzieci jest gwałconych przez ludzi, którzy już raz zostali skazani, dostali wyrok, odsiedzieli karę i zostali wypuszczeni.

Czy „gwałt” to za surowe słowo? Myślę, że nie.

Czy używamy tego słowa, jeśli dziecko jest obrabowane z niewinności? Kiedy dziecko jest krzywdzone przez nie dające się nazwać i nie do opisania czyny? Kiedy dziecko jest wykorzystanie w sposób, którego żaden z dorosłych nigdy nie będzie tolerował? Kiedy dziecko jest same i przerażone?

Wiecej na stronie http://survivors.pl/

marias

witam. wlasnie mam to okrutne, takie doswiadczenie na sobie hanbe, pietno... brak slow na wyrazenie tego... i chcialabym wiedziec czy faktycznie istnieja osrodki pomocowe dla takich osob skrzywdzonych...? czyli gdzie i jak tego szukac w swoim rejonie np. w okolicy konin? bede wdzieczna za podpowiedzi... pozdro.

jobael

anna__

kiedy dorastająca dziewczyna, taka w wieku 13-4 lat jest systematycznie podszczypywana przez swojego ojca (w obecności jego kolegów) po piersiach i pośladkach, to jest to gwałt?
dziewczynka powie, ze nie, a dorosła kobieta, która z niej wyrosła, nie będzie o tym pamiętać.
i nie będzie chciała się tez przytulać do swojego starego już ojca. do swoich dzieci również.
i kiedy ta kobieta będzie szantażowana przez swojego męża seksem (klasyczna sytuacja - ci ludzie będą mogli cie odwiedzić, jeżeli mi ,,dasz" w pozycji, której nie akceptujesz) to jest to gwałt?
kobieta również powie, że nie
bo co ma powiedzieć...
zapomni

jobael

Moim zdaniem wszystko, co dzieje się z dzieckiem, co go zawstydza i upokarza.............
jest gwałtem i to niekoniecznie fizycznym. Gwałt psychiczny jest także groźny w skutkach.
W dorosłym życiu udaje się naprostować sprawy z przeszłości przy pomocy terapii na tyle, że już nie wierci dziury w mózgu, a ramiona otwierają się by dawać i brać bezpieczne ciepło.

marta400

Halo Anna
To,że ojciec nie dopuścił sie typowgo gawału,a molestował swoje dziecko w inny sposób to wyrządzil mu taką samą krzywę jaj w przypadku właśnie gwałtu.Obmacywanie,ocieranie,podejmowanie tematów erotycznych,onanizowanie się w obecności dziecka,obnoszenie się z golizną w jego obecnosci ,daje takkie same skutki traumy jak typowy kontakt fizyczny.To jest nie prawda,że można o tym zapomnieć,ja też tak próbowałam,ale ponosłam konsekwencje w swoim życiu.I nigdy nie wolno nic robić wbrew sobie,ani w seksie,ani na codzień.Masz prawo odmówić jeżeli z czymś się nie zgadzasz,jezeli sprawia Ci to przykrośc.A zachowanie wobec ojca i dzieci może być oziębłe,ale to nie jest Twoja wina,to jest wina tego co spotkało Cie w dzieciństwie....
Ja też tak miałam i nie wiedziałam dlaczego.Dopiero kiedy podjęłam terapię,zobaczyłam światełko w tunelu,droge do szczęśliwego życia.To jest jedyne wyjście żeby z tego wyjsc :-)

marias

witajcie i niewiele u mnie zmian... ciagle czekam nieznalazlam terapii dla ofiar przemocy seksualnej w swoim rejonie specjalisty mimo ze zapisala mnie kiedys kolezanka do jakiegos specjalisty co ok rok czeka sie ale czekam odpowiedzi jak mieli oddzwonic i cisza. gdzie jescze i pod jakim haslem szukac konkretnie? z gory dziekuje za wsparcie i podpowiedzi.

Anna288

Maria spójrz jakie to wszystko dziwne.. Ty balas się swojego ojca bo był za blisko, ja swojego potrzebowałam ale go nie było. Nigdy. Ty unikałas może mężczyn, ja szukałam bliskości, miłości, poczucia bezpieczeństwa właśnie u mężczyzny. Ale nic to nie dało. Nic. Takie rany nie goja się same. I ciężko komuś zaufać. A co do przemocy.. Może to za duże słowo jesli o mnie chodzi i inne ma znaczenie niż u Ciebie.. mniejsze. Moj 'mąż' mówił mi że jestem jego, więc mam robić to czego on chce. To tak upokarzające że pisze to pierwszy raz. Łatwiej mi się przyznać do swojego picia niż do jego zachowań. Ale to już przeszłość. Tyle że już zawsze bede sama. Nie zaufam już nikomu.

wladek

marias

droga anno288

dziekuje za twoje kilka slow o sobie... trudno mi cos powiedziec ale ja mysle, ze b.dobrze kohana ze o tym piszesz -mowisz. to bardzo wazny krok odwagi.
- czy szukalas jakiejs pomocy dla siebie, moze terapi? czy masz przyjaciolke?
sory ze ja ciagle tyle o sobie... bo przehodze ciagle jakies wewnetrzne sprzecznosci...
bo jestem prawie 30lat z facetem przy ktorym nieczuje sie ani bezpiecznie ani swobodnie... i nie umiem sie od tego odciac -chociaz zmieniam swoje widzenie trudnyh spraw mego spalonego zycia -dzieje sie poprawa... widze, czuje zmiany ale wciaz szukam siebie i wciaz strah i samotnosc mi towarzysza. jest we mnie ciagle lek czy w najlepszym wypadku dystans do facetow nawet w rodzinie, ale tez nieufnosc wogole do ludzi.
z tego co slysze i czytam o problemah dotyczacyh mnie i podobnyh mi osob - dzis wiem ze takie partnera uznawanie -kobiety jako swoja wlasnosc itp. - to sygnal moze byc o przemocy... przepraszam niewiem co moge tu pisac, czy powinnam... czy moje pisanie tu jest tu to na miejscu... i czy nie zdoluje, nieuraze nikogo...?
brakuje mi odpowiednih slow.
jesli hcesz anno288 mozesz napisac do mnie, podzielic sie swoimi troskami tu czy na maila...? ja uwazam ze niejestes sama

poniewaz jestesmy tu wszyscy z toba- i jest z toba Bog -jakkolwiek go pojmujemy jest ktos lub cos co czuwa nad toba.
... nawet jesli niedokonca w to wierzysz, a wiem z doswiadczenia ze trudno jest w bolu wierzyc w cokolwiek pozytywnego.
przepraszam jesli niewlasciwie tu podejmuje pisanie moje. czuje sie okropnie zagubiona a jednoczesnie hcialabym przytulic ciebie anno288.
pozdrawiam.

jobael