FORUM PORTALU ALKOHOLIZM.AKCJASOS.PL

[deratyzator]

[Suchy]

Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem....

Zdanie podrzędnie złożone w czasie przeszłym, trybie oznajmującym ...ma sens gdy zgodnie z definicją jedno w sposób oczywisty wynika z drugiego, ale zastosowane samodzielnie nie mają sensu. Dlaczego zatem w dyskusjach rozdziela się na siłę jedno od drugiego ? To rodzi nieporozumienia bo tylko łącznie to zdanie ma sens i jest prawdą oczywistą , ze gdy piję nałogowo to nie kieruję swoim życiem. Chcąc zatem przestać pić muszę się do tego przyznać by tym życiem bez udziału alkoholu znowu zaczać kierować A zatem gdy zacznę pić ( a jako uzależnieniec - nałogowo) to kierować tym życiem znowu przestanę....

Mieszanie w tą oczywistość Boga jest na tym etapie bezzasadne.
O tym jak żyć by życie było duchowe i owocne mówią dopiero następne kroki w tym ten najistotniejszy dla mnie bo wymagający wiary by rozprawić się z ego....

[deratyzator]

Czy to jest zdanie podrzędnie czy współrzędnie złożone nie mam pojęcia. Nie mam takich szkół. Natomiast gdyby Bill zmienił szyk zdania i napisał - Przyznaliśmy, że przestaliśmy kierować naszym życiem i że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu- Czy to by coś zmieniło?
,,Przyznajemy, że jesteśmy bezsilni w stosunku do alkoholu, że życie nasze stało się kompletnie zdezorganizowane" Tłumaczenie Karola z 1987r. Znacznie odbiega od obecnego obowiązującego tłumaczenia, ale czy alkoholicy nie zdrowieli na tłumaczeniu Karola? ? Słyszałem pare razy na mitingach od przyjaciół, którzy twierdzili, że zapili bo nie potrafili przyznać się do tej niekierowalności życiem. Program jak wiesz jest programem duchowym. Technicznie nie ma szans go ,,przerobić"

[deratyzator]

Pierwszy krok to PRZYZNANIE. Przyznanie, że jestem alkoholikiem. Jeśli nie jestem, nie ruszam programu żyję szcześliwie. Jeżeli jestem pewny swojej choroby alkoholowej czytam część drugą tego kroku. Dotyczy ona mojego życie. To PRZYZNANIE ,że nie kieruję życiem, nie panuję nad życiem, moje życie jest nie kierowalne. Jak nie kieruję? Wstaje rano robię kawkę, dodaję mleka, mieszam, piję To jak kieruję czy nie. Tylko czy kawka to jest życie? Problem robi się gdy chcę pojechać na zakupy. Czy dojadę, czy samochód się nie zepsuje, czy wrócę do domu tak jak sobie zaplanowałem. Najczęściej tak jest ale czy zawsze? A jak zaplanuję sobie rok do przodu, czy wszystko będzie jak zaplanowałem? Zaplanuję sobie żonę, dzieci ich wykształcenie, wakacje na najbliższe 5 lat. Chyba rzadko ktoś planuje życie na 5 lat do przodu Ale większość mówi, że kieruje swoim życiem

[JAN]

[deratyzator]

Jan każdy alkoholik kierował się na alkoholika Nikt nie udowodni alkoholikowi, że tak nie było. Chciał zostać alkoholikiem i został, a kto mu zabroni???

[romcio]

własnie, ja nie miałem zaświadczenia od lekarza, że jestem alkoholikiem, musiałem sam się przyznać do tego, a teraz tez sam się przyznaję, ze wyzdrowiałem z alkoholizmu, wiec kierownicę biorę spowrotem..pozdrawiam

[deratyzator]

Romcio każdy ma swój samochód i swoją drogę Życzę Ci szerokiej drogi i gumowych drzew przyjacielu

[deratyzator]

Przyznanie się do bezsilności wobec alkoholu. To przyznanie się do faktu, że jest się alkoholikiem. Na początku nie jest to łatwe. Ja alkoholikiem Nieeee. To że piję czasami troszkę wiecej Że raz urawł mi się film Że z powodu nietrzeźwości nie poszedłem do pracy raz czy też dwa. Jaki ze mnie alkoholik To prawda że ja jako deratyzator miałem łatwiej z tym przyznaniem się że jestem nie tylko zwykłym pijakiem. Jestem 100% alkoholikiem. Meliny, izby wytrzeźwień, prokurator, zatrzymania przez policje, ciągi, delirki itp, itd. Miałem łatwiej Miałem też ogromne pragnienie zaprzestania picia (podobno pragnienie to dużo więcej niż chęć, podobno) Dlatego też szybko znalazłem sponsora i postawiłem kroki. PD

[Artur035]

To że jestem alkoholikiem wiem od 10 lat. Niestety potrzebował przez te wszystkie lata szeregu doświadczeń by się w stu procentach o tym przekonać.

[tom72]

Tak to już jest w życiu jeden potrzebuje roku inny 10 lat. Ważne ,że dostrzegłeś problem i zacząłeś działać . Powodzenia

[deratyzator]

Też w pewnym momencie stwierdziłem, że jestem alkoholikiem, było to na początku lat 90 tamtego wieku . Nie przeszkadzało mi to przestać chlać. Żonie mówiłem ,,idź do sklepu po flaszkę bo jak wiesz alkoholik musi pić. Taka to choroba" Nie wiedziałem wtedy, że to choroba uleczalna. Wiedziałem, że alkohol mi szkodzi natomiast moja obsesja kazała mi pić ,,tym razem dasz radę", ,,wypijesz kieliszek lub dwa i koniec" Wiedziałem lecz nie miałem tej świadomości. Nie chciałem pić mimo to piłem. Dlaczego piłem??? Bo chciało mi się chlać i żaden inny powód nie miał znaczenia. Choroba psychiczna. Mitingowy czas w Polsce. Idę może pomogę jakiemuś cierpiącemu....

[deratyzator]

AA Grapevine, listopad 1944, t. 1 nr 6
„Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholizmu - że nasze życie stało się niemożliwe do zarządzania”.
Pierwszym z 12 kroków wiary lub filozofii Anonimowych Alkoholików jest: „Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu - że naszym życiem stało się niemożliwe do zarządzania”. Przez takie przyznanie się każdy alkoholik, pod warunkiem że jest szczery, osiągnął swój pierwszy sukces na drodze do dobrego samopoczucia.
Takie przyjęcie jest zwykle bardzo trudne dla alkoholika. Sama natura jego choroby sprawia, że unika wiedzy o swojej niezdolności do radzenia sobie z problemami dnia codziennego. Stąd jego pragnienie czegoś, co szybko stworzy wszystko, co według niego będzie mu brakować jako jednostce. Za pomocą kilku drinków może stworzyć najwspanialsze sny o sobie. Te sny mogą stać się jego prawdziwymi cechami - ale tylko wtedy, gdy zda sobie sprawę, że w jego życiu będzie rządził alkohol.
Szczerość, z jaką przybysz robi pierwszy krok, jest miarą, za pomocą której można zmierzyć jego powrót do zdrowia przez AA.

Z biegiem lat alkoholik rozwija trójwymiarową umiejętność budowania obrazu, co jest swego rodzaju sposobem na stwierdzenie, że alkoholicy są biegłymi kłamcami. Tak więc, naprawdę stawiając pierwszy krok - przyznając się swobodnie i bez zastrzeżeń, że jest alkoholikiem - człowiek zaczyna budować nowy wzorzec myślenia. Całość jest wreszcie wymyślona z prawdy, a nie z pobożnego życzenia czy fantazji.
„Poznacie prawdę - a prawda was wyzwoli” odnosi się z pewnością do pierwszego kroku w tym programie - bo prawdę, alkoholik, po prostu przyznaje sobie, że nie może żyć bez alkoholu, iz tego powodu jego życie jest niemożliwe do zarządzania. Do tych, którzy akceptują ten pierwszy krok, jedenaście innych podąża naturalnym biegiem wydarzeń - gdy zakres nauk AA zostanie urzeczywistniony i otrzyma nagrody."