FORUM PORTALU ALKOHOLIZM.AKCJASOS.PL

Teder

Powoli zmieniam kierunek życia. U nas zajdą teraz duże zmiany, mam już plan. Najbardziej kuleję ze sprawami posiłków no i czasem którego zaczyna brakować. Nadal kocham żonę i to bardzo mocno - dziwne to jest nawet dla mnie ale tak jest. Co najgorsze wiem że nie minie szybko - niestety nalerzę do ludzi mocnych psychicznie ale i uczuciowych - to taka dziwna mieszanka. Dzieci o tym wiedzą bo im powiedziałem - jestem szczery wobec nich. Zbyt wiele kłamstw było wcześniej ze strony żony i dzieci nie wolno teraz oszukiwać. Moje uczucia nie bedą miały wpływu na to że wniosę pozew o rozwód z zabezpieczeniem dzieci przy mnie z winą żony. To musi się stać - choćby aby wszystko było jasne i klarowne że jeden etap w życiu już jest za nami. Żona daje wyrażne oznaki że jest w chorobie alkocholowej a to jeden z etapów. Wandzin zrobił swoje - wyczyścił mózg, wgrał nowy system w którym miejsce znalazło się dla nowego partnera bo to pomogło żonie w terapi. Brzmi to brutalnie ale jest prawdą - dla terapeutów nie liczyła się rodzina ale zdrowienie pacjęta. Nawet wsparli jej zakochanie się w nowym człowieku - meszczyżnie. Według mnie popełnili nieprawdopodobny błąd - nie wiem czy jest jakakolwiek szansa naprawienia go - raczej nie. To postepowanie terapełtów wytłumaczyło wszystkie moje wątpliwosci związane z pobytem mojej żony w ośrodku. W terapi AA - szczególnie powiązanej z kościołem to nie miałoby miejsca bo tam terapie opiera się na wsparciu i z udziałem rodzin. Żałuję że zawiozłem żonę do tego Wandzina - zapłacimy za to wszyscy wysoką cenę. Nauczyłem sie wiele o chorobie alkocholowej i wiem że przyjdzie czas gdy żona bedzie bardzo żałowała swojej decyzji. Znam ją i wiem że bez wsparcia osób bliskich sobie nie poradzi a nie wyobrażam sobie aby obcy facet był w stanie i naprawdę chciał ją wspierać w trzeżwieniu. Jezeli ma równierz problem z alkocholem to mają małe szanse utrzymać się w trzeżwości a jeżeli jest normalny to porzuci ją - wiecie jak cięzkie bywają chwile z trzeżwiejącym alkocholikiem. Z kobietami alkocholiczkami jest według fachowców jeszcze gorzej. Ja wybaczając żonie i zaworząc ją na terapię wiedziałem że nasz życie się zmieni całkowicie i bedzie bardzo ciężkio. Tego że wyjdzie z ośrodka z nowym partnerem i będzie z nim układać sobie życie pareset kilometrów od dzieci się nie spodziewałem. To był dla mnie i dla dzieci dokumętny szok po którym dopiero za jakiś czas się pozbierami. Dzisiaj dzień rozpoczeliśmy bardzo dobrze - wysprzatalismy cała chałupę jak nigdy, wywaliłem znów sporo rzeczy niepotrzebnych oraz kupiłem nowe piękne firanki do salonu. W pracy w wolnym czasie znów buduję sobie motor Bobber i w końcu zrobię prawko A. Jeszcze tylko muszę mieć więcej motywacji do prowadzenia warsztatu bo to zawalam i odrazu dochody spadają a krucho z kasą. Muszę popracować nad sobą - dosłownie w sensie fizycznym bo bardzo zaniedbałem przez ostatnie lata. Czyli sport, dieta, zadbanie o wygląd itp. Nie rozwarzam tematu o powrocie żony w przyszłości. Myślę że to nie możliwe, kocham ją ale to minie bo musi a póżniej to będzie już za póżno, zawsze trzeba przewidywać że nie wszystko da się odbudować. W tym wypadku zbyt pochopnie podjęta decyzja o nowym życiu z nowym partnerem może w przyszłości bardzo się zemścić. Moja żona powiedziała mi że już mnie nie kocha i uczucie z jej strony wygasło - gdyby to powiedziała w normalnych okolicznościach to można by mówić o świadomej decyzji a w tej sytuacji jest zbyt dużo wątpliwości. Życzę jej powodzenia w trzeżwieniu ale wątpię w powodzenie i dla tego moim piorytetem jest zabezpieczenie bezpieczeństwa dzieciom i sobie. Jakże byłoby to złe zrzadzenie losu gdyby za jakiś czas chciała wrócić a ja już bym nie potrafił jej zaakceptować. Nie pisze tego aby mieć satysfakcję ale dla tego że dużo wskazuje na taki przebieg tej historii. Nie chcę i nie będę w tej chwili walczył o żonę - nic to nie da a tylko narobi wszystkim bólu. Niech czas pokarze jak to będzie. jak się mimo wszystko żonie uda i wyjdzie z tego nawet z nowym partnerem to dobrze niech żyje i bedzie szcześliwa. Dzieci będzie odwiedzać - może bardzo często i zabierac je nawet na dłużej ale raczej nigdy nie weżmie na stałe. Wątpię aby jej sytuacja na to pozwoliła a partner się zgodził - to jednak ciężkie zadanie poradzić sobie z alkocholiczką i wychowywac jej dzieci zwiazane bardzo z ojcem. No i moje dzieci też raczej nie beda chciały. A jak pojawi im się dziecko co jest możliwe bo żona ma 33 lata a partner jej bedzie pewnie chciał to już moje dzieci zejdą u nich na dalszy plan - życie bajką nie jest. Wiem o tym wszystkim i dlatego muszę zrobić co tylko się da aby nasza 3 osobowa rodzina żyła pełnią życia a może za jakiś czas i ja znajdę bratnią duszę która nas pokocha i zaakceptuje.

1andy1

czytam to

kaki

Teder, jesteś wspaniały :-)

. Będzie piekielnie trudno - bo kochasz żonę. Ale masz dzieci i je powinieneś teraz kochać priorytetowo. SAMODYSCYPLINA - to klucz do Twojego sukcesu. Do nowego Tedera.
Nie jest przesądzonym, że żonę przestaniesz kochać. Ja MM nigdy nie przestałam kochać, choć też rozważałam odejście i nie wierzyłam nawet, że da sie kochać po tym co narobił.
Możesz kochać żonę - nową miłością. Bo żona, jak wytrzeźwieje, też będzie nowa, inna - jeśli zdecyduje się do Ciebie wrócić. Otwieraj się na to, co przynosi życie - ale tylko w zgodzie z samym sobą. I tak stanie się to, co ma się stać.
Dbaj o dzieci i o siebie. Serdecznie życzę Ci powodzenia :-)

JAN

Teder

Jan bardzo trafna diagnoza. Dorzucę ciekawą uwagę. Dzisiaj były trochę burzliwe rozmowy przez telefon. Własciwie rozmowy na zasadzie z dupy bo ciągle żona dyrdymały opowiada tak jakby ją nic nie obchodziło. A ciekawostka to to że podczas drugiej takiej rozmowy w tle ktoś coś powiedział i żona natychmiast urwała rozmowę - dodam że na pewno nie była w pracy bo jeszcze nie pracuje. Juz wczesniej miałem wrażenie że rozmawiam z dwoma osobami - ciekawe że teściowa też ma takie odczucie. Ja tych rozmów nie inicjuje - robie swoje. Dzisiaj byliśmy na mszy i podczas modlitwy naszło mnie ciekawe natchnienie - że dla mnie słowa przysięgi małżeńskiej są bardzo ważne a żona je potrktowała przedmiotowo. W domu porzadki robie bo żona chce przyjechac w przyszły weekend - jak partner jej pozwoli i chce zabrać resztę swoich rzeczy. Niestety musiałem się przebić przez dużo zdjęć co uruchomiło wspomnienia - tak to jest. Czy myślicie że istnieje realna możliwośc że żona jest uzalerzniona od kogoś i to bardzo głeboko - tłumaczyłoby to wiele dziwnych zachowań - równierz terapełtów.

JAN

JAN

Teder ,zauważ jak działa uzależnienie od innych ludzi,. uzależniają oni bycie szczęśliwym tylko wtedy, jeżeli ten drugi będzie ze mną i tu jest klops :shock:

,. i znowu,. szczęście jest bezwarunkowe,. to stan umysłu i nie zależy ani od kogoś ani od czegoś,. podobnie i trzeźwość , trzeźwość jest stanem umysłu i nie zależy od czynników zewnętrznych. Ja ze swoją Małgosią jestem już 39 lat(z czego ponad 25 to ja pijany byłem chodzi o okres bycia razem nie o moje całe zycie)), i uwierz mi że nie chcę sie tu ani popisywać ani wymądrzać, lecz przeszliśmy w życiu najprzeróżniejsze sytuacje z rozwodem włącznie, a nie wspomnę o mojej karierze kryminalnej, czyli rozstaniu iii..i przetrwaliśmy,.. a co w tym najdziwniejsze to osiągnęliśmy we dwoje ten dziwny stan wolności, czyli uwielbiamy swoje towarzystwo, mamy każde z nas swoje hobby swoich znajomych znajome,. swoje zainteresowania i wierzenia i nic nie powoduje żadnych konfliktów nic,. tolerancja i akceptacja w 99%,.. no chyba że zupa jest zbyt słona hihih :-D

czy to jest miłość tego nie wiem bo są i mankamenty,. ten własnie 1 % ,.. ale jakie to ma znaczenie???,.. żadnego!! :-)

Wracając do Twojej żony ona przed terapią uzależniała swoje nazwijmy to bycie szczęśliwą od alkoholu a teraz uzależnia to samo od kogoś czegoś czyli siedzi nadal w tym samym problemie a problemem jest ona sama, a raczej jej błędne myślenie i to na swój własny temat,.tak uważam ja, po prostu nie wie kim jest na prawde. To bolączka nie tylko alkoholików,. tak poza nawiasem. :-)

JAN

Dodam jeszcze jedno ,. my nie kochamy ludzi takimi jakimi są,. my kochamy własne wyobrażenia o nich, a wyobrażenia często gęsto są tylko złudzeniem naszą fantasmagorią, :roll:

Właśnie,. nasza wyobraźnia,. to nasze największe ograniczenie.

Teder

Dziękuję Ci rozjaśniło mi to bardzo wiele w głowie. Pytanie zasadnicze w takim razie - czy walczyć o nią czy nie - a jeżeli walczyć to jak ? Wiem że nie ma przepisu na to ale pytam o ogulną ocenę i podpowiedz.

JAN

deratyzator

JAN

deratyzator, :-P

zwrot:

Cytat:

to niech se tam i wygląda,

o tym własnie mówi

deratyzator napisał/a:

to nie ma żadnego znaczenia kto i co o nas myśli

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

deratyzator napisał/a:

mam przygotowany zestaw kar

i to jest bardzo interesujące chętnie bym sie zapoznał z tym zestawem bo może i ja bym tak go wprowadził do menu kar za przesalanie w najprzeróżniejszych formach w wykonaniu małżonki ,.,. :-D

JAN

Teder chyba nam wybaczysz te odrobinę humoru ???? :-D

Teder

Tak jest potrzebna. Ogólnie to wam bardzo dziękuję.

JAN

Teder, jesli pozwolisz to chciałbym Ci coś jeszcze powiedzieć , załóżmy że żona wróci do Ciebie i Ty ją przyjmiesz to czy uważasz że kiedykolwiek jej zdołasz zaufać w 100%,. z mojego doświadczenia mogę powiedzieć że jest to wykluczone, trochę już nie piję i uznaję siebie za uzdrowionego człowieka z uzależnienia od alkoholu i może zabrzmi to arogancko i pysznie ale ja siebie jestem pewien,. lecz moja żona jak ją pytam czy ufa mi tak na 100 twierdzi jednak że NIE,.. że na 99% to już mi ufa ale nie na 100,.. i ja jej sie wcale to a wcale nie dziwię , tyle ile razy ja ją zawiodłem to największy twardziel chyba by tego nie wytrzymał. :roll:

I teraz jak Ty to widzisz,.. czy bez zaufania do żony dałbyś długo rade ???czy dałbyś rade żyć ze świadomością że w każdej chwili żona może zapić lub zdradzić . To są bardzo trudne pytania,. ale musisz je brać pod uwagę,. drogi przyjacielu. :-)

Teder

Drogi Janie biorę je pod uwagę ale to i tak w tej chwili nie najważniejsza żecz która zaprzata moją głowę. Wątpię aby nasze drogi z żoną się jeszcze zeszły, myślę że ona mnie o wszystko obwinia i czuje do mnie pewien rodzaj wstrętu a tego raczej nie da się cofnąć. Po prostu mineło i trzeba żyć dalej choć życie wali się teraz na mnie z każdej strony. Wczoraj się dowiedziałem że mój Toksyczny ojciec założył mi niebieską kartę o przemoc wobec niego - to bzdura ale w ten sposób chce się mnie pozbyć. Okazało się że jest jeszcze jedna niebieska karta na mnie. Walą we mnie z każdej możliwej strony. Dzieci się boją - to nie może tak być. Szukam już mieszkania na wynajem.

JAN

JAN

Teder ,. nasze życie przebiega jak wykres sinusoidy, nigdy nie jest to linia wznosząca lub prosta, Ty teraz jesteś na ten dolnej fali sinusoidy(na minusie),. ale uzbrój sie w cierpliwość i spokój , wszystko przemija i znajdziesz sie na fali wznoszącej,. to kwestia czasu . To dla Ciebie chwila prawdy czas próby , wygrasz jak spokojnie będziesz czynił dobro bez względu co by sie nie działo. Wiem że to trudne i nauczono nas czegoś wręcz odwrotnego ale nauczono nas jak przegrywać,. więc zaufaj Bogu to co sie dzieje w Twoim zyciu potraktuj jako kolejne doświadczenie,. nie nadawaj zbytnio dużego znaczenia wydarzeniom ,jak wspomniałem wszystko przeminie,. bądź jak skała !!!! :-)

Teder

No i popełniłem błąd ! Rozmawiałem z żoną 1,5 godziny i powiedziałem jej o swoich uczuciach i bardzo dużej miłosci itp. Poprosiłem o to by jeszcze raz na spokojnie przemyślała decyzję i wybrała co jest ważniejsze. Zaproponowałem zmiany w naszym życiu . Zrobiłem to bez sensu. Przecierz wiadomo że co wybierze. Jest bardzo mocno zakochana w tym nowym gościu i on w niej, w łóżku też są szczęśliwi. Pisaliscie mi żebym tego nie robił bo przegram ale musiałem jej o tym powiedzieć. Bez sensu kręcę się w kółko a praca leży na łopatkach - poczatek depresji.